مذمت دنیا

نقل است که یکى از مشایخ بصره پیش رابعه (شاعر و صوفی قرن دوم هجری) آمد و بر بالین او بنشست و مذمّت دنیا آغاز کرد. رابعه گفت: «تو دنیا را عظیم دوست مى‌دارى. که اگر دوست نداشتى ذکرش نکردى. که شکنندۀ کالا خریدار بود. اگر از دنیا فارغ بودى، به نیک و بد یاد او نکردى. امّا از آن یاد مى‌کنى، که من احبّ شیئا، اکثر ذکره» -هر که چیزى دوست دارد، یادش بسیار کند-.

عطار, محمد بن ابراهیم، تذکرة الأولیاء، ج 1، ص 72.