کتاب خوار

درباره کتاب

درباره کتاب

طبقه بندی موضوعی

بیت الاحزان

شنبه, ۱۰ اسفند ۱۳۹۲، ۱۲:۵۸ ق.ظ

شیخ عباس قمی را با مفاتیح الجنان میشناسیم، کتابی در اعمال و ادعیه و زیارات (الذریعه/ج21/ص301) اما 64 اثر دیگه هم داره، از جمله بیت الاحزان فی مصائب سیده النسوان (اعیان الشیعه/ج7/ص425)

بیت الاحزان

اصل کتاب به عربیه و ترجمه عنوانش میشه خانه غم ها در رنج های سرور زنان، کتاب چندبار به فارسی ترجمه شده؛ ترجمه جواد قیومی اصفهانی، محمد مهدی اشتهاردی  و ترجمه و تحقیق مجتبی خورشیدی که من چاپ هفتمش را خریدم. ترجمه خوبیه؛ ساده و روان. آقای خورشیدی زحمت کشیده و نسخه های کتاب را هم بررسی کرده و به اختلاف اونها اشاره میکنه؛ (ص 115، 139)، پاورقی های خوبی هم در معنای لغات (ص 35، 63) و توضیح مطالب داره (ص27، 39) و اونها را با لفظ (مترجم) از پاورقی های شیخ عباس که در انتهاش لفظ (مولف) نوشته شده جدا میکنه.

کتاب از چهار فصل تشکیل شده؛ فصل اول ولادت، اسامی و کنیه های حضرت زهرا صلوات الله علیها که مختصر و در 15 صفحه است، فصل دوم فضائل، عبادت و زهد حضرت در 38 صفحه، بیشترین قسمت کتاب فصل سومه؛ 162 صفحه

شیخ عباس قمی فصل سوم را با سقیفه شروع میکنه و در ادامه به آتش زدن درب خانه و شهاىت حضرت محسن بن علی صلوات الله علیهما می پردازه و با غصب فدک تموم میکنه، آخرین فصل هم پیرامون وصیت، شهادت، تاریخ آن و ... در 40 صفحه

مولف در طول کتاب کمتر اظهار نظر کرده و بیشتر از منابع حدیثی و تاریخی نقل قول میکنه، من خودم این سبک نوشتن را دوست دارم، نویسنده با کنار هم گذاشتن تکه های یک پازل، تصویر تاثیرگزاری را در ذهن شما ایجاد میکنه و بدون تلاش بیش از حد در القای مطلب، شما را به نتیجه مطلوب می رسونه، استفاده از منابع مخالفین و کتب معتبر شیعه و چینش روان و سیال تاریخی فصل های کتاب شما را به تصویری زلال و شفاف از حضرت فاطمه صلوات الله علیها هدایت میکنه، تصویری که در دوران معاصر فقدانش به شدت احساس میشه.

اللهم اجعلنا من محبیها و شیعتها

نظرات  (۲)

۱۱ اسفند ۹۲ ، ۱۰:۱۴ حسن اجرایی
شیخ عباس قمی اولین کسیه که در یه اثر تاریخی (و نه صرفا حدیثی) به مسئله آتش زدن در خانه حضرت زهرا و اتفاقات بعدش اشاره کرده؟
۱۱ اسفند ۹۲ ، ۱۲:۳۰ مجتبی عالمی

خیر، منابع تاریخی زیادی حتی از اهل سنت به این واقعه اشاره کرده اند:

 1ـ ابن أبى شیبه (متوفى 235 ه.ق) در کتاب خود به نام «المصِّنف» جلد هفتم، ص 432 روایت شماره 37045(چاپ بیروت) .

 2ـ ابن قتیبه (متوفى 276 ه.ق) در کتاب خود به نام «الامامة و السیاسة» ج 1، ص 12، چاپ مصر.

3- بلاذرى (متوفى 279 ه. ق) در کتاب خود به نام «انساب الأشراف» چاپ مصر، ج 1، ص 586، تحت عنوان «امر السقیفه» در حدیث شماره 1184.

4- طبرى (متوفى 310 ه.ق) در کتاب خود به نام «تاریخ الاُمم و الملوک» ج 2، ص 443، چاپ بیروت.

5- مسعودى(متوفى 346 ه.ق) در کتاب خود به نام «اثبات الوصیه» ص 142، تحت عنوان «حکایة السّقیفه» .

6- ابن عبد ربّه (متوفى 328 ه.ق) در کتاب خود به نام «عقد الفرید» ج 3، ص 64، چاپ مصر.

7- شهرستانى (متوفى 548 ه.ق) در کتاب معروف خود «الملل و النّحل»، ج 1، ص 57، چاپ بیروت.

8 ـ ابن ابى الحدید (متوفاى 655 ه. ق) در «شرح نهج البلاغه»، ج 2، ص 56(چاپ بیروت).

9- اسماعیل عمادالدین (متوفى 732 ه.ق) در کتاب خود به نام «المختصر فى أخبار البشر»، چاپ مصر، ج 1، ص 156.

10- عمر رضا کحاله در کتاب خود به نام «أعلام النساء» چاپ بیروت، در قسمت حرف «فاء» ذیل نام فاطمه بنت محمد (صلى الله علیه و آله).


در بسیاری از منابع عامه نیز به سقط حضرت محسن بن علی (علیهماالسلام) اشاره شده است: 

1ـ ابن شهر آشوب در کتاب «المناقب» خود ج 3، ص 132، از کتاب «المعارف» ابن قتیبه دینورى این واقعه را نقل کرده است.

2ـ مسعودى در«اثبات الوصیه»  ص 142.

3ـ شهرستانى در کتاب «الملل و النحل» چاپ بیروت، ج 1، ص 57.

4ـ ذهبى در کتاب «المیزان الاعتدال»، ج 1، ص 139، رقم 552.

5ـ صفدى در کتاب خود به نام «الوافى بالوفیات»، ج 6، ص 17.

6ـ الاسفرائینى التمیمى در کتاب «الفرق بین الفرق»، ص 107.

7ـ الحموئى الجوینى الشافعى در کتاب «الفرائد السمطین»، ج 2، ص 35.

8ـ ابن ابى الحدید معتزلى در «شرح نهج البلاغه»، چاپ بیروت، ج 14، ص 192.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی